Geschiedenis

We spreken over het jaar 1994 als een aantal ouders bijeen komen om te praten over de opvang van hun Ernstig Meervoudig Beperkt (EMB) kinderen.
Ze zien er tegenop om hun kinderen onder te brengen bij voorzieningen die voornamelijk bestaan uit grootschalige gespecialiseerde instellingen. De groepen zijn groot en de kinderen hebben geen eigen kamer. Door de werkdruk van de medewerkers is er alleen tijd voor verzorging maar niet voor passende dagbesteding.

Begin 1995 besluiten de ouders dat zij een kleinschalige woonvorm willen realiseren voor hun 6 EMB kinderen in de leeftijd van 5 tot 18 jaar. Het wordt een uniek project voor Nederland.
In goed overleg wordt een woonwensenpakket samengesteld dat als uitgangspunt moet dienen voor de gesprekken met zorgaanbieders.
De rest van het jaar 1995 wordt gebruikt om contacten te leggen met zorgaanbieders om te kijken welke past bij de wensen van de ouders. De keuze
valt op Stichting Philadelphia Zorg (SPZ). De ervaring van SPZ met kleinschalige woonvormen geeft de doorslag. Samen met SPZ wordt een plan van aanpak opgesteld.

In de periode 1996 / 1997 wordt overleg gevoerd met het Zorgkantoor voor het krijgen van Persoons Gebonden Budgetten (PGB).De Gemeente Purmerend was vanaf het begin enthousiast over ons project en heeft volledige medewerking toegezegd. Dat heeft ertoe geleid dat de Gemeente in samenwerking met Woningbouw vereniging “Wherestad” een zevental nieuw te bouwen woningen in de nieuwe wijk “Weidevenne” heeft toegezegd. Met de woningbouwvereniging is gesproken over zowel de locatie als het ontwerp. De begane grond zal worden gebouwd als één woning. De bovenverdieping zal worden toegewezen aan een stichting die ze zal gebruiken voor begeleid wonen voor volwassen verstandelijk gehandicapten. Voor aanpassingen en voorzieningen in onze woning wordt via de Gemeente aanspraak gemaakt op de Wet Voorzieningen Gehandicapten.

In 1998 werd aangevangen met de bouw en begin december werd de woning opgeleverd.

Op 2 januari 1999 konden de nieuwe bewoners hun intrek nemen.
Annemiek de Wit, 5 jaar
Harold Zwang, 9 jaar
Joyce Plein, 10 jaar
Maarten Bennis, 14 jaar
Jelle Krokké, 16 jaar
Eric Apeldoorn, 18 jaar

Financiering

Het woonproject kost op dat moment ƒ 100.000 per kind per jaar, exclusief dagopvang.
De verzorgingskosten worden gefinancierd met de Persoons Gebonden Budgetten. (PGB)
Sinds 1996 is het mogelijk om via een PGB zelf zorg in te kopen. Voor 5 kinderen is een PGB aangevraagd en toegekend. Een van de kinderen kan pas in de loop van 1999 in aanmerking komen voor een PGB.
Tijdelijk moet rekening worden gehouden met de financiering van ƒ 20.000 extra om de zorg te kunnen bekostigen.
Een groot deel van de woonkosten zullen maandelijks door de ouders worden betaald.
De aanpassingen in de woning worden grotendeels vergoed door de Wet Voorziening Gehandicapten. (WVG) Hiervoor is bij de gemeente een aanvraag
ingediend die deels werd gehonoreerd. ƒ 30.000 werd niet vergoed door de WVG.

Behalve voor de niet door WVG vergoede kosten waren financiele middelen nodig voor de inrichting, zoals meubilair, stoffering, zonwering en apparatuur in totaal ƒ 150.000
Om deze ƒ 200.000 te kunnen financieren werd een beroep gedaan op sponsoren, maar die willen alleen zaken doen met een rechtspersoon. En alleen een rechtspersoon kan een bankrekening openen. Vandaar de oprichting van een vereniging.

Woongroep Klaver 6 in de ‘verkoop’

In 2012 kregen de ouders via via te horen dat de kosten van de kleinschalige woongroep elk jaar hoger waren dan de inkomsten en dat Klaver 6 zou gaan verhuizen naar IJburg in Amsterdam.
Ouders hebben hierover contact opgenomen met Philadelphia en aangegeven dat ze het daar niet mee eens zijn.
Gezamenlijk werd gezocht naar een andere zorgaanbieder. Die werd gevonden en op 1 maart 2014 werd woongroep Klaver 6 overgenomen door Prinsenstichting.
Dat ging natuurlijk niet zonder slag of stoot. Veel vergaderingen en afspraken waren nodig om de deal met Philadelphia en de ouders rond te krijgen.
Prinsenstichting ging een nieuw gebouw neerzetten voor 42 cliënten waarin ook ruimte kwam voor 8 cliënten van Klaver 6. We gaan dus van 6 naar 8 cliënten. Door omstandigheden konden we pas in april 2017 verhuizen naar onze nieuwe ruimte.

18 jaar Mayonstraat
Ouders, cliënten en medewerkers vormen samen één familie en zijn vanwege de voorgeschiedenis zeer betrokken bij alles wat op Klaver zes gebeurt.
In die 18 jaar werd veel lief en leed met elkaar gedeeld. Als er aanleiding was voor een feestje werd dat groots gevierd. Het geven van een paasbrunch en een diner op kerstavond zijn extra feestelijke gebeurtenissen, maar ook de jaarlijkse BBQ.
Ouders komen elkaar tegen in de weekenden en praten informeel over de gang van zaken op de groep.
Bij verjaardagen van de kinderen komen de meeste ouders op de koffie en genieten van een gebakje.

Helaas kregen we in de 18 jaar ook te maken met een aantal trieste gebeurtenissen zoals het overlijden van bewoners. Ook in die gevallen waren we één familie en kwamen bij elkaar om het verdriet te kunnen delen. Van de oorspronkelijke cliënten woont alleen Harold Zwang nog op Klaver zes. De andere cliënten zijn helaas overleden. De opengevallen plaatsen zijn ingenomen door nieuwe cliënten waaronder Kirsten Marsman die ons helaas ook is ontvallen. We hebben op indrukwekkende wijze gezamenlijk afscheid kunnen nemen van deze cliënten. Het zijn die eerste kinderen die samen met hun ouders de basis hebben gelegd voor de kleinschalige woonvorm die Klaver 6 is en in de toekomst zal blijven

Verhuizen

Op 18 april 2017 zijn we verhuisd naar onze nieuwe locatie in de Vrouwenzandstraat in Purmerend.
Met enige weemoed werd afscheid genomen van de Mayonstraat.
Onze kinderen hebben niet veel meegekregen van de verhuizing, want zij zijn die week op vakantie gegaan en kwamen op vrijdag terug in een gespreid bedje.
De kamers van onze kinderen zijn ruim en voorzien van allerlei snufjes. Vier kinderen hebben de beschikking over een eigen badkamer en de andere vier hebben twee grote badkamers ter beschikking.
De ouders hebben er via de vereniging voor gezorgd dat in één van de grote badkamers een snoezelbad werd geplaatst. Een bad met geurtjes, bubbels, licht en muziek. Een genot om in te liggen.
We hebben een mooie woonkamer en groot dakterras met een groot uitschuifbaar zonnescherm.
Tijdens de verhuizing hebben een aantal ouders hard meegewerkt aan de inrichting van diverse ruimtes.
Nu een paar maanden later kunnen we zeggen dat we gesetteld zijn en blij met onze nieuwe woning.
Natuurlijk blijven er nog genoeg wensen over maar daarvoor hebben wij Vereniging Klaver 6.

Tot slot

Een woord van dank aan alle medewerkers die nu en in het verleden voor onze kinderen zorgen of hebben gezorgd. Ook dank aan alle ouders die door de loop der jaren Klaver 6 hebben gemaakt zoals het nu is en zoals we het willen houden.